Ine van Mierlo

Omdat de mussen van het dak vallen [mijn Tante Doortje [van Mierlo, want er is ook nog een Tante Doortje Mom] zei altijd dat het geen mussen zijn maar mossen, leek het mij wel aardig om over koolsoorten te schrijven.

Het komt ook omdat ik net water heb gegeven en de koolplanten er erg mooi bij staan. We hebben dit jaar witte kool, rode kool, koolrabi, Russische boerenkool en zomer andijvie in de moestuin. Bovendien komen de voorgezaaide boerenkool in de bakken thuis nu ook goed op.

Omdat ik nu elke dag in de moestuin komt, stem ik fijn het menu van de dag af op wat er geoogst kan worden. Morgen ga ik voor de spitskool. Die snijd ik dan heel fijn voor bij een broodje chicken kebab. Misschien doe ik er ook een beetje koolrabi bij, want 1 polletje is al zo groot als een tennisbal en dan zijn ze op hun lekkerst. Afgelopen dinsdag hebben we andijviestamppot gegeten en dat smaakt echt prima op zo’n warme dag. Ook zonder de rookworst die de slager alleen in de winter verkoopt.

De Russische boerenkool kun je in de keuken verwerken tot een stamppot bijvoorbeeld, maar je kunt hem ook door laten groeien als sierplant. Doe je het laatste, dan komen daar mooie gele bloemen uit [het zijn eigenlijk meer pluimen]. Het heeft een donkerkleurig paars blad en het grappige is dat dit groen kleurt zodra je het kookt. Verwacht dus geen paarse stamppot, waarmee je iedereen op het verkeerde been kunt zetten.

En wat voor temperatuur het ook is, een stamppot [paars of groen] smaakt ons toch altijd!

Omdat ik in het plaatsje Oud-Zevenaar ben opgegroeid en dit vlak bij Duitsland ligt [hoek Elten – Kleve] kocht ik in een heel ver verleden in Duitsland Holunderblüte frisdrank, mineraalwater met een smaakje. In Duitsland noemen ze dit [ook in Nederland] onkruid. Wanneer je er op let zie je het veel langs de kant van de weg/berm staan.

Toen wij ons huis in Ruurlo kochten stond er als erfscheiding een gigantische wand van Vlierstruiken. Zo’n 4 meter hoog en net zo breed. We hebben deze tegen veel meningen in gesnoeid en dus laten staan. Waar vind je nog bij een nieuwbouwproject oud hout.

Nu genieten we van veel geur, een overvloed aan bijen, schermen waar je siroop van kunt maken en jam en bessen die je ook weer kunt verwerken. Vorige week waren de schermen op hun mooist en heb ik aardbeien- vlierbloesemjam gemaakt.

Je gebruikt hiervoor het basisrecept voor jam [1 kilo of 1,5 aardbeien en 1 pak geleisuiker, beetje afhankelijk hoe zoet je het wilt hebben] en laat in een thee-ei 25 gram bloesem meetrekken. Dit zijn ongeveer 3 schermen. Zelf doe ik nog bloesem in de potjes zelf omdat dit nog extra smaak afgeeft en het zo leuk staat.

Niet in de moestuin, maar hoe mooi kan onkruid zijn!

Toen we met de moestuin begonnen hadden we niet alleen de werkzaamheden qua onkruid wieden niet helemaal onder controle, maar soms schoot gewoon domweg het oogsten erbij in. In het begin ben je sowieso al blij met elke oogst, maar naarmate je bedrevener wordt schiet de opbrengst van de oogst snel omhoog. En dan nog is het elk jaar weer anders. Dan ligt de moestuin er mooi bij, alles groeit, je bent moe en dan oh ja, de oogst nog verwerken.

En dan begin je met invriezen, jammetjes, dressings, sappen, dingen in zuur, taarten, weggeven….. enne nog meer eten. Het inwecken van groente willen we nog niet, omdat we alles zoveel mogelijk vers willen eten. En kersen hebben we nog niet genoeg.

Dus toen ik jarig werd en een cadeau mocht opgeven heb ik een ijsmachine gevraagd, en gekregen! Een topding, want het is een eenvoudige manier om oogst te verwerken met een superresultaat. Met vers ijs van frambozen, aardbeien, rode bessen etc. maak je vrienden! Het is ook een fijn klusje om met kinderen te doen.

Wij pureren het fruit in een blender [zie foto = aardbeien], doen daar een bekertje room bij [je kunt ook suikersiroop gebruiken, dan krijg je sorbetijs] en suiker [ik doe basterdsuiker]. Alles kun je op je eigen smaak afstemmen, het enige waar je rekening mee moet houden is dat de smaken vervagen zodra het koud is. Hou je dus van zoet en het mengsel voor het draaien is precies goed, dan kun je het beste suiker toevoegen want het eindresultaat zal minder zoet smaken wanneer je dat niet doet. Dan 20 – 25 minuten draaien en je ijs is klaar om op te eten.

Let op: het ijselement moet wel 24 uur van tevoren in de vriezer hebben gezeten, anders werkt het niet. Uiteraard kun je munt toevoegen, citroen [wordt het minder hard, dus langer draaien], meerdere soorten fruit door elkaar, yoghurt, net wat je voorhanden hebt.

En zeg zelf, zo wordt oogst verwerken toch een feest!

Dit is een lekker en luchtig ontbijt- of lunchrecept die altijd bij kinderen in de smaak valt. Bovendien kunt u het deze week inzetten als fris tussendoortje wanneer u het met een bolletje ijs serveert. Niet gek als er een avondvierdaagse op het programma mocht staan. Loopt toch lekkerder!

Normaal, maar wat heet normaal, kunt u er [zelfgemaakte] jam of lemoncurd bij doen of wanneer er nog meer energie nodig is een flinke dot slagroom.

Zelf doe ik het niet, maar u kunt aan het deeg een handje gewelde rozijnen toevoegen en/of de bollen net voor het bakken bestrooien met amandelschaafsel [ongeveer 25 gram].

Voor 10 stuks hebt u nodig: 50 gram suiker [ik gebruik mijn suiker waar in de pot een vanillestokje zit], 250 gram kwark, beetje zout, 50 gram gesmolten boter, 2 eieren, 2 theelepels bakpoeder en 350 gram bloem.

Verwarm de oven voor [180 graden] en meng de kwark, boter, zout en eieren in een kom. Zeef de bakpoeder en het bloem erboven en meng als tot een dik beslag. Maak met een ijslepel of 2 lepels, net wat u het handigst vindt, bolletjes op het met bakpapier belegde bakplaat. Niet te dicht op elkaar.

Mocht u gladde bolletjes willen, dan kunt u ze met natte handen wat gladder rollen. Zelf hou ik meer van de rustieke uitstraling. Bak de bollen circa 25 minuten in het midden van de oven tot ze goudbruin zijn.

Ik heb een potje met vet……!

Een tijdje terug had ik beloofd om het recept van pindarotsjes te noteren. En beloofd = beloofd. Dit is alleen meer een richtlijn, omdat pindarotsjes of welke rotsjes je ook maakt, vragen om een vrije interpretatie van ingrediënten. In plaats van pinda’s kun je bijvoorbeeld ook rozijnen, cashewnoten of amandelen nemen. En wanneer je smaakcombinaties neemt die je zelf al lekker vindt, sla je eigenlijk nooit de plank mis.

Zelf neem ik 350 gram witte chocolade , 250 gram pinda’s en 50 gram in stukjes gehakte nougat. Je kunt er nog 50 gram boter aan toevoegen, maar meestal laat ik dat weg.

Verwarm de chocolade [eventueel met de boter] au bain marie. Je kunt het hele proces van tempereren toepassen, maar je zult zien dat ze zo opgegeten zijn. Hak de nougat in stukken en doe ze samen met de pinda’s in een schaal. Voeg de gesmolten chocolade toe en roer goed. Zorg dat elk deeltje voorzien is met de chocolade.

Maak met 2 lepels bultjes op een schaal met bakpapier en laat ze drogen in de koelkast. Wil je ze wat decoratiever maken, dan kun je met gesmolten pure- of melkchocolade dunne streepjes er overheen trekken. Dit kan met een spuitzakje van bakpapier of met een smalle lepel, het is maar wat je zelf fijner vindt.

Heerlijk toch met een espresso en een groot glas water. Wedden dat het niet bij 1 pindarotsje blijft!