Keuken

Omdat ik in het plaatsje Oud-Zevenaar ben opgegroeid en dit vlak bij Duitsland ligt [hoek Elten – Kleve] kocht ik in een heel ver verleden in Duitsland Holunderblüte frisdrank, mineraalwater met een smaakje. In Duitsland noemen ze dit [ook in Nederland] onkruid. Wanneer je er op let zie je het veel langs de kant van de weg/berm staan.

Toen wij ons huis in Ruurlo kochten stond er als erfscheiding een gigantische wand van Vlierstruiken. Zo’n 4 meter hoog en net zo breed. We hebben deze tegen veel meningen in gesnoeid en dus laten staan. Waar vind je nog bij een nieuwbouwproject oud hout.

Nu genieten we van veel geur, een overvloed aan bijen, schermen waar je siroop van kunt maken en jam en bessen die je ook weer kunt verwerken. Vorige week waren de schermen op hun mooist en heb ik aardbeien- vlierbloesemjam gemaakt.

Je gebruikt hiervoor het basisrecept voor jam [1 kilo of 1,5 aardbeien en 1 pak geleisuiker, beetje afhankelijk hoe zoet je het wilt hebben] en laat in een thee-ei 25 gram bloesem meetrekken. Dit zijn ongeveer 3 schermen. Zelf doe ik nog bloesem in de potjes zelf omdat dit nog extra smaak afgeeft en het zo leuk staat.

Niet in de moestuin, maar hoe mooi kan onkruid zijn!

Toen we met de moestuin begonnen hadden we niet alleen de werkzaamheden qua onkruid wieden niet helemaal onder controle, maar soms schoot gewoon domweg het oogsten erbij in. In het begin ben je sowieso al blij met elke oogst, maar naarmate je bedrevener wordt schiet de opbrengst van de oogst snel omhoog. En dan nog is het elk jaar weer anders. Dan ligt de moestuin er mooi bij, alles groeit, je bent moe en dan oh ja, de oogst nog verwerken.

En dan begin je met invriezen, jammetjes, dressings, sappen, dingen in zuur, taarten, weggeven….. enne nog meer eten. Het inwecken van groente willen we nog niet, omdat we alles zoveel mogelijk vers willen eten. En kersen hebben we nog niet genoeg.

Dus toen ik jarig werd en een cadeau mocht opgeven heb ik een ijsmachine gevraagd, en gekregen! Een topding, want het is een eenvoudige manier om oogst te verwerken met een superresultaat. Met vers ijs van frambozen, aardbeien, rode bessen etc. maak je vrienden! Het is ook een fijn klusje om met kinderen te doen.

Wij pureren het fruit in een blender [zie foto = aardbeien], doen daar een bekertje room bij [je kunt ook suikersiroop gebruiken, dan krijg je sorbetijs] en suiker [ik doe basterdsuiker]. Alles kun je op je eigen smaak afstemmen, het enige waar je rekening mee moet houden is dat de smaken vervagen zodra het koud is. Hou je dus van zoet en het mengsel voor het draaien is precies goed, dan kun je het beste suiker toevoegen want het eindresultaat zal minder zoet smaken wanneer je dat niet doet. Dan 20 – 25 minuten draaien en je ijs is klaar om op te eten.

Let op: het ijselement moet wel 24 uur van tevoren in de vriezer hebben gezeten, anders werkt het niet. Uiteraard kun je munt toevoegen, citroen [wordt het minder hard, dus langer draaien], meerdere soorten fruit door elkaar, yoghurt, net wat je voorhanden hebt.

En zeg zelf, zo wordt oogst verwerken toch een feest!

Dit is een lekker en luchtig ontbijt- of lunchrecept die altijd bij kinderen in de smaak valt. Bovendien kunt u het deze week inzetten als fris tussendoortje wanneer u het met een bolletje ijs serveert. Niet gek als er een avondvierdaagse op het programma mocht staan. Loopt toch lekkerder!

Normaal, maar wat heet normaal, kunt u er [zelfgemaakte] jam of lemoncurd bij doen of wanneer er nog meer energie nodig is een flinke dot slagroom.

Zelf doe ik het niet, maar u kunt aan het deeg een handje gewelde rozijnen toevoegen en/of de bollen net voor het bakken bestrooien met amandelschaafsel [ongeveer 25 gram].

Voor 10 stuks hebt u nodig: 50 gram suiker [ik gebruik mijn suiker waar in de pot een vanillestokje zit], 250 gram kwark, beetje zout, 50 gram gesmolten boter, 2 eieren, 2 theelepels bakpoeder en 350 gram bloem.

Verwarm de oven voor [180 graden] en meng de kwark, boter, zout en eieren in een kom. Zeef de bakpoeder en het bloem erboven en meng als tot een dik beslag. Maak met een ijslepel of 2 lepels, net wat u het handigst vindt, bolletjes op het met bakpapier belegde bakplaat. Niet te dicht op elkaar.

Mocht u gladde bolletjes willen, dan kunt u ze met natte handen wat gladder rollen. Zelf hou ik meer van de rustieke uitstraling. Bak de bollen circa 25 minuten in het midden van de oven tot ze goudbruin zijn.

Ik heb een potje met vet……!

Een tijdje terug had ik beloofd om het recept van pindarotsjes te noteren. En beloofd = beloofd. Dit is alleen meer een richtlijn, omdat pindarotsjes of welke rotsjes je ook maakt, vragen om een vrije interpretatie van ingrediënten. In plaats van pinda’s kun je bijvoorbeeld ook rozijnen, cashewnoten of amandelen nemen. En wanneer je smaakcombinaties neemt die je zelf al lekker vindt, sla je eigenlijk nooit de plank mis.

Zelf neem ik 350 gram witte chocolade , 250 gram pinda’s en 50 gram in stukjes gehakte nougat. Je kunt er nog 50 gram boter aan toevoegen, maar meestal laat ik dat weg.

Verwarm de chocolade [eventueel met de boter] au bain marie. Je kunt het hele proces van tempereren toepassen, maar je zult zien dat ze zo opgegeten zijn. Hak de nougat in stukken en doe ze samen met de pinda’s in een schaal. Voeg de gesmolten chocolade toe en roer goed. Zorg dat elk deeltje voorzien is met de chocolade.

Maak met 2 lepels bultjes op een schaal met bakpapier en laat ze drogen in de koelkast. Wil je ze wat decoratiever maken, dan kun je met gesmolten pure- of melkchocolade dunne streepjes er overheen trekken. Dit kan met een spuitzakje van bakpapier of met een smalle lepel, het is maar wat je zelf fijner vindt.

Heerlijk toch met een espresso en een groot glas water. Wedden dat het niet bij 1 pindarotsje blijft!

We proberen elke zondag te mountainbiken en dan is een pauze halverwege vaste prik. Naast water hebben we dan mueslirepen bij ons, vandaar dat ik die regelmatig maak. Het leuke aan het maken van mueslirepen is dat er net zo goed notenrepen, zadenrepen of combinatierepen had kunnen staan. Je doet er gewoon in wat je zelf lekker vindt of nog in de kast hebt liggen.

Voor ongeveer 18 stuks kun je bijvoorbeeld 100gr. tuttifrutti, 100 gr. ongezouten studenthaver, 25 gr. pittenmix, 200 gr. havermout en 50 gr. ongezouten pistachenoten nemen.

Hak dit fijn en klop in een bakje 2 eieren met de kaneel los en meng dit er doorheen. Smelt op een laag vuur 50 gr. ongezouten boter met 150 ml honing en doe dit er ook doorheen. Schep dit mengsel in een met bakpapier bedekte bakplaat en druk dit goed aan. Bak dit in een voorverwarmde oven [160 graden] in 20 minuten lichtbruin.

Na een afkoeltijd van ongeveer 1,5 uur, kun je de plak in repen snijden of in welke vorm dan ook. Mocht je je na of tijdens de fysieke inspanning een extraatje gunnen, dompel ze dan in de choco. Of trek er strepen overheen. Zelf gebruik ik de pure chocolade omdat ze die het lekkerst vinden.

Blijken die heuvels toch een stuk makkelijker te gaan met iets lekkers in het vooruitzicht!

Het is dit weekend Pasen en nou leek het me leuk om ook dit jaar weer paaseieren te maken. Van chocolade. Vorig jaar ging dat prima en voor dit jaar zien de foto’s er best leuk uit, maar het merendeel van de eieren zijn gewoonweg mislukt.

Ik kreeg ze niet uit de vorm, niet mooi in elkaar gezet en niet mooi van dikte. Welke chocoladesmaak ik ook probeerde.

In het kader van “je moet wat”, heb ik het meest mislukte ei waarbij er vouwen van het plastic zichtbaar waren, geprobeerd lenteachtig te maken met marsepein. Ik had plastic in de vorm gedaan om ervoor te zorgen dat het ei in ieder geval uit de vorm zou komen. Tja.

De jongens willen dit jaar toch nog eieren zoeken in de tuin en dus ga ik het nog 1 keer proberen. Het staat voor vrijdag op de planning, maar mochten er wat lukken, dan is het uiteraard alleen voor huis-, tuin- en keukengebruik.

Gelukkig is het maar 1 keer per jaar Pasen!

Vandaag mag ik melden dat Jacqueline de Waal de nieuwe proefpersoon is van de Reurlse rondjes! Met haar motivatie en haar achtergrond in het brood- en banket, lijkt zij ons de aangewezen persoon om naast de smaken classic, salted caramel, double choc, cocos en hazelnoot mee te beslissen over een nieuwe smaak.

Welkom in ons team Jacqueline!

Afgelopen week is een vriendin van mij vijftig geworden en het is een traditie geworden om de avond van het pop zetten een taart mee te brengen. Uiteraard kun je van alles en nog wat van Sarah of Abraham kopen, maar diegene die mij volgen weten dat ik van het zelf maken ben. Dus ook deze taart.

Dit was de eerste Sarah na een tweetal Abrahams, maar de basis is dezelfde. Je maakt een biscuitdeeg [zoals van slagroomtaart] in de grootte zoals jij uiteindelijk de taart wilt hebben. Zelf doe ik het beslag op een rechthoekig bakblik, zodat ik er 2 vormen uit kan halen, die ik dan later op elkaar kan leggen.

Er tussen komt een laag “jam van het huis” en een luchtige botercrème. Ook rondom de taart. Ik heb eerst een sjabloon van bakpapier gemaakt, zodat de 2 vormen gelijk zijn, maar heb je een vaste hand, dan kan het natuurlijk ook in 1 keer.

Uiteraard kun je ook slagroom, monchou of een marscaponemengsel nemen. Gebruik gewoon wat jij, of diegene die hem krijgt lekker vindt. En nu kun je aan de slag met de marsepein of fondant. Zelf vind ik marsepein fijner om te verwerken. Gebruik eetbare verf [natuurlijke kleurstof] om details aan te brengen of de juiste kleur marsepein te maken.

Beetje poedersuiker gebruiken zodat het niet aan je werkbank of deegroller plakt en kneden maar. Op 12 april is de volgende Sarah aan de beurt en komt er weer een taart. Alleen een andere, maar dat kan ik nog niet verklappen, want ze leest dit ook.

Wordt vervolgd!

Ontdek de smaak van de Reursle rondjes en versterk het bestaande vrijwillige proefpersonenteam met jouw komst!

We zijn op zoek naar iemand die dol op chocolade is, goede smaakpupillen heeft en prima kan overbrengen wat er mist of juist goed is aan het nieuw te ontwikkelen Reurlse rondje.

Lijkt je dit wat? Vul dan het contactformulier in, met een pakkende tekst, op de website keukenentuin.nl

Je hebt 3 weken de tijd. Vanaf…… nu!

Omdat ik lid ben van de plaatselijke bieb lees ik veel kookboeken en uit bijna elk kookboek is wel een leuk recept te halen. Daar maak ik dan een kopie van en dan gaat het boek weer terug. Maar nu ben ik met een boek bezig…. dat is een blijvertje. Elk recept is voor mij raak. Het gaat om het boek conform de titel van deze column.

Nu ben ik al een fan van veel Scandinavische dingen zoals het land Zweden, de mooie interieurspullen, de auto’s, de sauna, noem maar op, maar dit boek roept gewoon mijn naam. Waarom? Ze wijden een hele pagina aan de geschikte houtsoorten voor een vuurplaats, om te roken bijvoorbeeld. Wat dit qua smaak betekent en structuur. Need I say more?

De Scandinavische culinaire traditie is uit nood geboren, dankzij het ruige terrein en het uitdagende klimaat. Vandaar dit recept waarbij het proces droog zouten aan te pas komt. Gravlax is wel het beroemdste voorbeeld. Het wordt zo genoemd omdat de vissers de zalm [lax] in hun geheel in het zand begroeven [Grav=graf].

Gravlax met jeneverbes en mosterdzaad

1 el mosterdzaad het liefst geel

4 gedroogde jeneverbessen

125 gr basterdsuiker

80 gr zout

1 kg zalmfilet met vel

Rooster de mosterdzaadjes en jeneverbessen 1-2 min in een droge pan op een zacht vuur tot ze beginnen te ‘dansen’. Laat dit afkoelen en dan fijnmaken in een vijzel en vermengen met het suiker en het zout.

Leg in een grote schaal ruim plasticfolie zodat die flink over de rand hangt en leg de vis met het vel naar onder erin. Verdeel het mengsel over de vis en goed aandrukken. Draai de filet om en spreid het zout onder de vis nog een beetje uit. Vouw het plastic er goed overheen en verzwaar dit met borden of conservenblikken etc..

Laat dit 2 dagen in de koelkast intrekken en draai in die periode de vis minstens 2 keer om. Giet voor het serveren het vocht uit de schaal, veeg het zoutmengsel van de vis en snijd de filet in dunne plakjes. Heerlijk met komkommer, dille, aardappelen, brood, mierikswortel of ei.

Niks meer aan doen, behalve een glaasje wijn of een ijskoude jenever zou ik zeggen!