Tuin

Vanwege het mooie warme weer groeien de dingen in de moestuin super. Het droge weer zorgt er wel voor dat er veel water gegeven moet worden, maar dat is dan dankbaar werk. Uiteraard groeit het onkruid net zo hard, vaak zelfs nog harder, maar dat verdroogt perfect na het schoffelen. Wat is een zonnetje toch fijn!

Alles loopt uit en staat er mooi bij. Op dit moment hebben we asperges, diverse kruiden, radijs en rabarber. In de boomgaard is volop vruchtbeginsel, dat is fijn omdat vorig jaar de bloesem is bevroren en we geen fruitoogst van naam hadden.

Wat nu heel mooi is om te zien is dat de rode en witte bessen al groen aan de struik hangen. Net als de kruisbessen en de zwarte bessen. Ook zitten er aan de aardbeienplanten volop vruchten.

Deze week was ik op het balkon en zag aan de dennenboom groene dennenappels zitten. Nu vind ik bruine dennenappels voor een instant herfstgevoel zorgen en gebruiken wij ze ook als ‘aanmaakblokjes’ [zie eerdere blog], maar ik moet zeggen dat ik de frisgroene dennenappels [met hier en daar verse doorzichtige hars] toch ook erg mooi vind.

Had het nog niet eerder gezien, maar vind het wederom een cadeautje van de natuur!

De historie van ons bedrijf is ver in de vorige eeuw geworteld. Vanuit vader op zoon is bij de Granen & Zaden handel de kiem gelegd voor het huidige No_37. Grootgebracht met moestuinplanten zoals boerenkool en diverse andere koolplanten, klein fruit zoals aardbeien, zaden en granen die per gram werden afgewogen, is de kennis en liefde voor de moestuin gekweekt. Inmiddels is het de 4e generatie die werkt met de opbrengst vanuit de moesgaard [samenvoeging van moestuin en boomgaard].

Het winkeltje is al een tijd geleden overgeplaatst naar de Martinus molen in Didam. De toonbank, de weegschaal [links op de foto met de originele gewichtjes], de zadenkast, de vitrinekast aan de muur, alles ademt nostalgisch ondernemerschap uit. Helemaal origineel is het niet meer, maar alles is in Didam bij elkaar gebleven.

Hoe leuk is het dat een paar van onze producten in de onderneming van toen gepresenteerd zouden worden. Ik weet zeker dat ik mijn schoonouders gevraagd zou hebben of ik een paar potjes jam van No_37 op de toonbank zou mogen zetten. Zouden ze echt leuk hebben gevonden schat ik zo in.

Ook wij zitten nu aan de keukentafel het zaaien en leggen te bespreken. Ook wij leven met het ritme van het weer. Ook wij hopen dat onze kinderen het één en ander oppikken. Vroeger fietsten ze langs de boeren om de bestelling op te nemen en af te leveren en nu fietsen wij met een rabarbertaart naar een feestje!

Binnenkort met de nieuwe oogst komen er jammetjes in het winkeltje te staan. Ik hoop op de oude weegschaal, mooi geëtaleerd en met een knipoog naar mijn schoonouders. Hebben ze goed gedaan!

Wat dat betreft is de cirkel rond!

Omdat het een beetje druk was met taarten, high teas en nieuwe klanten, ben ik nog maar 1 keer in de moestuin geweest om te werken. Dat was vandaag.

Ik kwam er wel om te oogsten en dan hup weer door naar de keuken. Maar tjonge, wat groeit onkruid toch snel. Een beetje mooi weer in de zin van een goede temperatuur en een lekker zonnetje en het schiet de grond uit.

En wat een lekker weer was het niet gisteren, hoe fijn! Dus stonden er voor vandaag de aardbeien op het programma. Onkruid weghalen, de uitlopers wegknippen en/of verplaatsen en de grond losmaken. Het was niet zo zonnig als gisteren, maar het was prima te doen!

Op de foto zie je een deel van de 15% die ik vandaag heb afgekregen. De andere 85% van de aardbeienvelden staan voor de rest van de week ingepland.

Lijkt mij geen straf!

Met zulk zacht weer kan er het één en ander in de moestuin gedaan worden. Op dit moment zijn we bezig met het snoeiwerk van de bessen en de frambozen. Ook het afvoeren van oud groen/onkruid is al gedaan. Andere werkzaamheden die op stapel staan zijn mest op het rabarberveld scheppen, aspergeveld onkruidvrij maken en ook dat voorzien van mest.

Spitten doen we zeker nog niet, want de voorspellingen zijn dat het deze week en/of volgende week gaat vriezen. Het gereedschap is nagekeken en daar hoefde niet veel aan te gebeuren.

Nog even nadenken over waar dit jaar alle groentes komen, zodat we geen mest verspreiden over de stukken waar het niet moet bijvoorbeeld bij het wortel- peultjes en doperwtenveld. Dit vanwege de piertjes. Er kan al in februari gestart worden met de tuinbonen en het voorkweken is gestart.

Op dit moment schijnt er een zacht zonnetje in huis, fijn! We krijgen weer zin in het moestuinjaar 2018!

Onze kippenfamilie heeft zich uitgebreid met een moederkip en een kuikentje. Ze zijn van hetzelfde gezin als waar de vorige kippen vandaan kwamen. Die hadden zoals ze zelf zei: “kip over”. Ook hier hebben we ruilhandel toegepast en dit keer kip tegen een doos van onze zelfgemaakte bonbons.

Wij doen niet moeilijk en dus hebben we meer kip rondlopen. Maar dat is niet alleen het leuke nieuws: de ‘oude’ kippen leggen eieren.

Het begon met 1 eitje om de dag, toen 2 eitjes om de dag en nu zitten we met gemak op 2 eitjes per dag en soms 3. En lekker! De jongste van ons is helemaal gek van de kippen en gaat 2 tot 3 keer per dag kijken. Een enkel eitje heeft hij in de ochtend geraapt, maar de meeste eieren leggen ze in de middag. Keurig in het legbakje, dus we hoeven niet, zoals met Pasen, overal in de tuin op zoek naar eieren.

Nu zijn we amateur kippenhouders, want we dachten dat kippen in de herfst en winter geen of in ieder geval minder eieren zouden leggen. En wie staat er tegenwoordig nou stil bij een doodnormaal iets als een ei.

Wij dus!

Vandaag spruiten geplukt en dat was maar goed ook, want er zaten joekels van rupsen bij. Die zaten zich vooral te goed te doen aan de bladeren, gelukkig.

Nu staan spruiten meestal niet op de lijstjes van geliefdste groente aller tijden, maar zoals ze groeien en eruit zien is toch geweldig. Van die mini kolen, vastgeklonken aan zo’n dikke stronk, hangende onder een mooi groot afdak van bladeren.

Vaak zitten de toppen vol met zwarte luizen, maar dat verhelp je prima door de top er af te breken en te verwijderen. De luizen verwijder je dan meteen.

Zodra alle spruiten geoogst zijn, werk dan meteen alle stronken uit de grond zodat je de kans op knolvoet in je bodem vermindert. Dit is een nare en vervelende schimmel die moeilijk te bestrijden is.

Idee voor wanneer de vuurkorf of vuurplaats aan is, grill de spruiten eens [in aluminium bakje of pan van de foto]. Met een beetje olie en kruiden bijvoorbeeld paprikapoeder en/of knoflookpoeder. Daarna lekker dippen in een chilisaus.

Misschien komen ze dan iets hoger op iemands lijstje!

We mogen niet klagen, want in de kranten stond dat het een warm jaar was geweest, maar de eerste nachtvorst is een feit. En voor een moestuinierder betekent dit het begin van een nieuwe fase qua werkzaamheden.

We hebben nog hele mooie pepertjes en minipaprika’s aan de planten zitten. Die staan dan wel op het balkon, maar ook daar was het ‘vorst aan de grond’. Dus nu staan al die planten binnen in huis. Een paar op de overloop en een paar in de kamer. Er zitten er zoveel aan dat ik deze week op de planning heb staan om ze te conserveren. We eten elke week Mexicaans, dus vers gebruiken we ze sowieso. En letterlijker kun je de trend ‘van buiten naar binnen halen’ niet nemen.

Zit te denken aan het maken van sambal, chilivlokken, chiliolie en om ze te drogen. Maar invriezen kan ook, hoewel ze dan wel wat slapper worden. Wij eten de pepertjes groen, half groen, oranje en rood, hoewel de meeste zeggen dat ze het verst zijn net na de verkleuring. Zit ook te denken om reepjes peper te combineren met pure chocolade in combinatie met noten.

En mocht het te scherp/heet worden, chocolade smaakt toch al heel lekker met een groot glas water!

Hierbij een recept voor een vleugje zomer.

Ingrediënten voor deze citroentaart:

• 200 gram bloem + extra om te bestuiven van het werkblad
• 125 gram gemalen amandelen
• 150 gram suiker
• rasp en sap van 3 citroenen
• 175 gram boter in blokjes
• 3 eieren
• 150 gram gesmolten boter
• vruchten, poedersuiker, rozemarijn, munt en eetbare bloemen voor de decoratie.

Voor de bodem meng je de bloem met 75 gram gemalen amandelen, 1 eetlepel suiker en 1 theelepel citroenrasp. Voeg de blokjes boter toe en mix tot er grove kruimels ontstaan en dan tot een bal. Deze 1 uur in de koelkast laten rusten.

Verwarm de oven voor op 190 graden. Rol het deeg uit en leg het in de ingevette taartvorm. Leg daar bakpapier met een blindvulling op en de bodem circa 15 minuten in het midden van de oven. Verwijder daarna de blindvulling en het papier en bak de bodem nog 10 minuten verder.

Verlaag de oventemperatuur naar 170 graden en klop voor de vulling de eieren met de rest van de suiker, de rest van de citroenrasp en de helft van het citroensap.

Voeg dan de gesmolten boter, de rest van het citroensap en de rest van de gemalen amandelen toe en meng dit goed.

Schenk vervolgens dit mengsel op de afgekoelde bodem en bak dit circa 35 minuten tot de vulling gestold is. Laat de taart afkoelen op een rooster.

En dan het leukste: garneren maar en opeten!

Wanneer het goed is krijgen we in oktober ons eerste ei van één van de kippen. Maar ik ben elke dag al bezig met de kippen en dan heb ik het niet over de verzorging.

Omdat ze vrij in de tuin rondlopen, komen ze vaak voorbij trippelen. Wanneer ik bijvoorbeeld bramen pluk scharrelen ze naast me en pikken een braam uit mijn handen. Ik probeer ze te aaien, maar dat lukt [nog] niet.

Elke dag melden ze zich bij de openslaande deuren om broodkruimels te scoren. Stipt rond 17.00 willen ze door de jongens naar het hok worden gebracht. Ze schuilen samen, zonnen samen en zijn altijd samen bij elkaar te vinden. Vind je er één, dan is de rest niet ver.

Bedacht me ook dat er wel veel spreekwoorden/ gezegden zijn, waar kippen of hanen de hoofdrol in spelen. Denk aan:

• er als de kippen bij zijn
• haantjesgedrag
• de knuppel in het hoenderhok gooien
• kip ik heb je
• van een kale kip kun je niet plukken
• er is geen kip
• de kip met de gouden eieren slachten
• als een kip zonder kop
• met de kippen op stok gaan

Er zullen er vast meer zijn, maar deze kent iedereen wel.

Kortom, ik vind kippen leuker dan gedacht, zelfs zonder eieren!

De vakantie zit er op en het onkruid is ook weer enigszins bijgewerkt! Van beide dingen word ik behoorlijk gelukkig, maar dit bakje op de foto is voor mij iets waar alles bij elkaar komt. Voor een ander is dit een bakje met kruiden, voor mij is het maken van zo’n item puur geluk.

Het begint met het op de kop tikken van een mooi houten hobbybakje voor gereedschap. Mooi en goedkoop. Dan dit bakje opknappen en stylen zoals ik denk dat het fraai is en past in het concept. Daar komt mijn interesse in het schilderen en verfraaien van oude en/of kapotte dingen om de hoek kijken.

Vervolgens de voorgekweekte munt er in doen en goed verzorgen zodat de plantjes het goed blijven doen. Vervolgens wordt dit gebruikt bij een bestelling van muntthee voor gasten. Hier wordt mijn liefde voor gastvrijheid en horeca gevoed. Kortom, alles waar ik blij van word.

Vakantie, heerlijk! Maar thuis is het ook goed…