Tuin

Ingrediënten uit het bos

Ik ben geen fervent wildplukster hoewel ik altijd nog eens meer kennis van paddenstoelen zou willen hebben. Ik durf geen paddenstoelen te plukken en deze te verwerken in een gerecht. Wanneer ik daar meer tijd in zou stoppen, dan zou ik dat erg leuk vinden om te doen. Het komt er gewoonweg op dit moment nu nog niet van. Moet er toch eens aan denken om eens uit de bieb daar een boek over te halen of een app downloaden. Weet niet of die er al zijn. Scan je een paddenstoel en krijg je automatisch in beeld eetbaar/niet-eetbaar. Ik kom daar nog bij u op terug.

Mijn ingrediënten uit het bos beperken zich tot kastanjes, beukennootjes en hazelnootjes. De hazelnootjes hebben we al gehad. We hebben zelf ook 2 bomen, het zijn meer struiken, in de tuin staan en dan is het goed bij te houden wanneer ze overal ‘rijp’ zijn. Moet u maar eens opletten, er staan best veel hazelnootbomen gewoon in de berm of borders van de gemeente waarin u woont. Op dit moment zijn er volop beukennootjes en kastanjes in het bos te rapen. De tamme kastanjes zijn kleiner dan de wilde en alleen de tamme kastanjes zijn voor consumptie geschikt. We willen met visite van alles op de vuurplaats roosteren, zaterdag, en daar passen kastanjes en beukennootjes goed bij.

Eerst pel ik een aantal beukennootjes, je kunt ze ook zo eten, maar die rooster ik dan in een BBQ schaaltje op het vuur [op een rooster]. U kunt ze ook altijd roosteren in een droge koekenpan.

De kastanjes kerf ik aan de bovenkant in en die worden op dezelfde manier gepoft als de beukennootjes. Binnen 10 – 15 minuten zijn ze klaar. U kunt dit zien doordat ze open zijn gaan staan. Pas op met eten ze blijven lang warm van binnen. Net als bij een bitterbal. U kunt ze gewoon zo opeten of met een beetje zout en/of een klontje boter. Een lekker, gezond tussendoortje. Of bijgerecht in ons geval!

 

Tuin

Groenlof

Ik heb afgelopen vrijdag bij u aangegeven hoe wonderbaarlijk ik het groeien en bloeien van de natuur vind. Op de nu bijgevoegde foto staan kleine plantjes die wanneer de ‘stevig’ genoeg zijn in de koude grond van de moestuin verdwijnen en uitgroeien tot een grote groenlof, waar zeker 6 personen van kunnen eten. Groenlof is geen witlof, geen sla, maar een combinatie, met inderdaad een licht bittere smaak. Net weer even wat anders. Ik zet altijd een naturel versie op tafel en één die ik als salade vermeng met een aantal producten. Vandaag zijn dat reepjes fris, zoete appels om het bittere te maskeren, gesnipperd ui, beetje yoganaise, peper/zout en groene kruiden die nog voorhanden zijn.

De kwaliteit van de basilicum loopt iedere dag enorm terug, dus die gaat het niet worden, maar de selderij, peterselie en de bieslook kunnen prima. Wanneer u de groenlof lekker fijn snijdt heeft u een fijne frisse salade die wanneer u nog wat over houdt, prima smaakt op een sandwich van morgen.

Dat kon prima gisteren. Sandwiches eten op het [zonnige] terras, op 16 oktober, heerlijk toch!

Tuin

Lelijk eendje?

Toen ik deze week voor de worteltjestaart winterwortelen nodig had, kwam ik in de moestuin dit mooie gedraaide exemplaar tegen. Er zitten wel vaker aparte vormen tussen, maar deze vond ik echt leuk. Dat is ook één van de redenen dat ik zo geniet van de natuur, ze verrast je toch vaak. In de moestuin gaan er dingen door je handen die je in de winkel niet ziet liggen. Deze zou de winkel ook niet gehaald hebben en eerlijk is eerlijk praktisch is ie niet. Hij is vooral mooi.

Het hebben van een moestuin werkt ook tegen verspillen. Dit exemplaar wordt een ingrediënt in de bouillon en dat wordt dan weer een lekkere groentesoep. Niets gaat overstuur, want naast het genieten is het ook gewoon hard werken in zo’n moestuin.

Alle verkleurde, kromme, aangevreten, te kleine lelijke eendjes worden heel of gedeeltelijk gebruikt!

Tuin

Boerenkool

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik heb al zin in boerenkool. Wij redden ons prima hoor met de steeltjesstamppot, de andijviestamppot en de spruitjesstamppot en wellicht heeft u nog meer variaties, maar het is pas koud als het boerenkooltijd is vind ik. De jongens hebben deze week al handschoenen aangehad en de dunne stofbroekjes hebben plaatsgemaakt voor col T-shirts. Ze vonden het koud. Nou is het standaardantwoord van hun vader ‘waar de ijsberen wonen, daar is het pas koud’, maar de handschoenen gingen aan.

We hebben in onze moestuin boerenkool staan, maar de jongens ook. Het gekke is dat die bij de jongens veel mooier staan dan die bij ons. Gek hè. Hetzelfde tijdstip voorgekweekt, erin gezet, water gegeven. Identieke benadering, maar er zit een groot verschil in kleur en grootte. Hoe dan ook, wij hebben deze winter boerenkool. Lekker, maar het mag eerst wat kouder worden! Laten de jongens het maar niet horen…

 

Keuken

Traktatie

Nou is het trakteren op school nogal een dingetje, tenminste, dat vind ik. Er zijn erbij die de geweldigste geknutselde dingen meebrengen en er zijn er bij die kant-en-klare dingen meenemen [lees: mini zakjes chips]. De gevarieerdheid zit hem in de keuze voor of een paprika of een naturel zakje. Er zit zelden iets tussenin. Ja, wij dan. We maken altijd de traktaties zelf, maar het zijn geen hoogdravende kunststukjes eerlijk is eerlijk. Vorige jaar hebben we speculaaspoppen gebakken, ze waren nog een beetje warm en de hele school rook ’s middags nog naar speculaas.

In mijn beleving gaat het niet om wat je doet, maar zit het hem meer in hoeveel tijd je er aan besteedt. De jongens helpen altijd mee en daar gaat het mij om, moeite doen.

Dit jaar heeft de oudste gekozen voor scones, met aardbeienjam en lobbig geklopte slagroom. Er zitten 28 kinderen in de klas, 1 extra voor zijn broer, 2 leerkrachten en iets voor in de teamkamer. Moet lukken.

Kleine moeite, groot plezier. Hoop ik dan, want je loopt zomaar de kans dat er kinderen zijn die zeggen: “hé geen chips? Dan lust ik het niet”.

Tuin

Feestje 2

Mijn oudste zoon wordt 10 jaar en dat is uiteraard reden voor een feestje. Hij mag altijd kiezen wat hij wil eten, wat voor een taart hij wil en wat hij wil trakteren. Heb net uit de moestuin een aantal winterwortelen gehaald, want hij heeft gekozen voor een worteltjestaart. Dat is een beproefd recept, want die had hij vorig jaar ook. En omdat ik het in mijn vorige stukje tekst al had over Duitsland, moet ik u melden dat dit ook een recept uit Duitsland is. Ze noemen het daar echter geen Karottenkuchen, maar Rübli-Kuchen, ook goed wat mij betreft. Komt ie:

Voor het deeg: 300 gram wortels [borstelen,schrappen,wassen en zo fijn mogelijk raspen.

4 eidooiers met 7 gram vanillesuiker, geraspte schil van 1 sinaasappel[biologisch weet u nog], 2 eetlepels citroensap of sinaasappelsap [komt die sinaasappel gelijk op] crèmig roeren door de geraspte wortels.

300 gram amandelbloem [is hetzelfde als gepelde, gemalen amandelen], roeren met 60 gram bloem met 1 tl bakpoeder en zout, zeven mengen en door het deeg roeren.

4 eiwitten stijfkloppen en de helft door het deeg scheppen. Daarna de andere helft. Mengsel in een ingevet bakblik [groot] doen en ongeveer 40 minuten bakken op 180 graden Celcius.

Voor het glazuur poedersuiker met sinaasappelsap mengen tot u de gewenste dikte heeft en op de afgekoelde taart doen. Voor de leuk een paar marsepeinen worteltjes erop! Niet vergeten: het is lekker om dit te serveren met slagroom!

In Duitsland doen ze dat met slagroom zonder suiker. Kijk maar wat u het lekkerst vindt.

Tuin

Duitsland

Het is toch echt herfst aan het worden. De bladeren beginnen te verkleuren en de natuur trekt zich al beetje bij beetje terug. Ik wil op de valreep nog wat jam maken en ik heb hiervoor een Duits recept in gedachten: Apfel mit Mintze. De blaadjes van de munt zijn niet meer zo groen en fris als eerder en dus mijn laatste kans om verse munt te gebruiken. Dit kruid leent zich prima om in te vriezen en zo kun je later in het seizoen er voor kiezen om met dit recept de appeloogst te verwerken.

Dat vind ik nog wel een dingetje hoor. Heb je alles in de grond, ben je druk om het onkruid voor te blijven, je kunt lekker oogsten, kom je thuis met een landing die nog verwerkt moet worden. Mijn koelkast is te klein, de garage past vaak niets meer in, vriezer zit vol. Jammer, jammer…… we hebben geen kelder en geen vriesvrij schuurtje. Maar wel een recept uit Duitsland. U kunt hiervoor fris/fruitige appels gebruiken. Neem gewoon wat u wilt verwerken, misschien diegene die er wat minder mooi uitzien. Bij jam werkt het een beetje hetzelfde namelijk 1 kg grondstof [in dit geval appels en bij minder pectinehoudend fruit 900 gram], 1 kg suiker en ingrediënten die u er lekker bij vindt passen. In dit geval gebruik ik reepjes munt, beetje citroen [afhankelijk van de frisheid van de appels]. U kunt ook kaneel, steranijs toevoegen, maar dan lijkt het weer wat meer op appelmoes. Ik wil net even een andere smaak.

Duitsland heeft veel recepten met appels, ze koken en bakken veel met appels. Vooral met het wildseizoen. Rest mij alleen nog te zeggen: Danke schön!

Tuin

Feestje

Onze buurman is jarig, reden voor een feestje en een cadeau. De buurman gaat richting de 80 en dan zijn de feestjes niet meer zo uitbundig, maar een cadeau, dat moet kunnen. Voor een aantal jaren terug ben ik begonnen met het geven van potjes jam, vers fruit, bloemen, zelfgemaakte chocolaatjes en groente. Het hebben van een biologische moestuin brengt met zich mee dat je het ene jaar moet vechten voor een paar boontjes op je bord [omdat alle bonenplanten zijn opgevreten] en het jaar erop niet weet waar je met alle bonen moet blijven. Ik ben geen fan van het invriezen van bonen, vind ze altijd een beetje snotterig. Vind u het een goede manier om uw oogst te verwerken? Prima, gewoon lekker blijven doen!

Regelmatig geef ik dus zelfgemaakte producten weg, maar nu gebruik ik het ook bij feestjes, als cadeau. Ik voelde me daar altijd een beetje raar bij. Meer het idee van dat je er geen geld aan besteed hebt. Geen geld, geen waarde. Soms heb ik dat nog weleens, maar dat ebt dan gauw weg. Het verzorgen van een moes- en siertuin kost bloed, zweet en bij onkruid van een meter hoog ook echt wel een traantje, dus hoezo geen waarde! Ik besteed aandacht aan het cadeau en zoek dingen uit waarvan ik weet dat zij of hij dat lekker vinden, want garanties in het verleden [bij eerdere giften] geven in dit geval wel een garantie. Het wordt vaak op prijs gesteld.

In het geval van onze buurman werden het een mooie courgette, een verse krop andijvie en zijn favoriete potje jam! Een raar gevoel hierbij heb ik bij de buren nooit gehad, ook nu niet. Want in september heb ik op mijn verjaardag een hele mooie bos bloemen gekregen. Met takken waar de eikels nog aanzaten. Inderdaad uit hun eigen tuin! Hoe leuk!

Tuin

Verven

Wellicht zet de titel u even op het verkeerde been, want dit wordt geen stukje over creatief met kurk, sterker nog het gaat niet eens over [kunst]schilderen, maar over verven. Het verven van kozijnen, deuren etc.. Als gezin hebben we de slogan: we gaan van het positieve uit en anders is er plan B. Dat dit plan B vaak nog bedacht wordt als het positieve naar het negatieve draait, maakt de insteek niet anders. Maar ook ikzelf heb een slogan en die luidt: “ik schilder alles wat los en vast zit en wat niet te schilderen valt, dat spuit ik’. En zie daar, we zijn weer bij de titel verven. Nog steeds heeft dit niets met eten en drinken te maken, maar dat zal ik u uitleggen. Als u regelmatig in de keuken staat, en daar ga ik een beetje van uit als u interesse heeft in de rubriek eten en drinken, dat weet u dat een gerecht of een baksel valt of staat met de ingrediënten. Een goed product behoeft veelal geen extra toevoegingen en met het hebben van een moestuin is de kwaliteit van een product vaak al gewaarborgd.

Nu bak ik ook regelmatig en ik was niet tevreden over de eieren. Van alles geprobeerd, in de wir war van scharrel, biologisch, vrije uitloop en dergelijke. Maar nu is er een oplossing. We hebben een 2e hands kippenhok en veel gaas op de kop getikt en we gaan met eigen kippen onze eigen eieren rapen. Dit kippenhok hebben we met nieuw hout opgelapt, geschilderd en gespoten. We zijn er helemaal klaar voor! Maar, we hebben alleen nog geen kippen…. Geen kippen, geen eieren. We hebben een aantal boeken gelezen en ervaringsdeskundigen gehoord en allen geven aan, begin met kippen in de lente.

Het is met eigen producten willen werken, in dit geval dus eieren, net als met verven. Het verven duurt niet lang, maar het schuren, opknappen, dichtmaken van gaten, ontvetten, gronden, laten drogen dat duurt lang……

Wordt vervolg, maar dan in de Lente.

Tuin

Halloween

Ik weet niet hoe het u is vergaan, maar in het weekend heeft het in Ruurlo flink gedonderd en het tijdstip was perfect. Het was niet alleen dat de grond van de moestuin wel wat water kon gebruiken, maar ik lag namelijk al lekker in mijn warme bed. We hebben voor de eerste keer dit jaar pompoenen geoogst. Ze waren groot genoeg om te oogsten, biologische pompoenen zijn vaak wat kleiner. Maar het steeltje voelde leerachtig aan en er stonden ‘strepen’ op. Allemaal tekenen dat ze geoogst kunnen worden. Eigenlijk heb ik niets met Halloween. Het is dat de kinderen er op school veel aan doen, maar anders zou het volledig aan mij voorbij gaan. Helemaal makkelijk zou dat niet gaan, want het valt me op dat er in diverse winkels steeds meer aandacht aan wordt gegeven. Nu is het ook niet zo dat we van elke pompoen een gezichtje maken en mocht u uw pompoen daar niet aan willen verspillen, bedacht ik me dat het wellicht een keer leuk is om met u een recept voor pompoenenjam te delen. Nu kunt u natuurlijk hetgeen u van het maken van de gezichten overhoudt verwerken tot soep of jam, maar voor alleen jam, geldt dit onderstaande recept. Tip: het is best zwaar om een pompoen uit te hollen, maar ik gebruik hiervoor een pommes parisienne boor voor. Dat is keukenhulpje waarmee u ook bolletjes meloen, boter of komkommer mee kunt maken. Het lijkt een klein ding, maar het werkt prima!

  • 1 kg pompoen in stukjes, zonder schil en pitten
  • 1 kg suiker
  • sap en rasp van 1 citroen
  • 1 theelepel gemberpoeder
  • 1 theelepel kaneel

U moet hiervoor kijken of u een biologische citroen voorhanden heeft, want van een andere daar kunt u de schil niet van gebruiken. Een biologische is vrij van middelen. Mocht dit niet lukken, dan laat u de rasp achterwege. En als u van een sinaasappel wel een biologische variant kunt vinden, dan gebruikt u die. Kan prima, is alleen iets minder fris.
Ik ga er vanuit dat u al eens jam gemaakt hebt. U kookt de pompoen met een laagje water, doet de overige ingrediënten erbij, beetje roeren.
Met de suiker erbij 4 minuten doorkoken en in uitgekookte schone potjes doen. Houdt u niet van stukjes of structuur, dan kunt u het water en pompoenmengsel ook eerst door een zeef roeren. Met dit recept kunt u 5 – 6 potjes vullen.

Op een zelfgebakken scone is het echt weer eens iets anders!