Tag: uitgelicht

Gisteren was het maandag en nee, ik ben niet aan het checken of u ze nog allemaal op een rijtje heeft, maar maandag is onze gebruikelijke Mexicaanse dag qua eten. Nu maak ik daar guacomole bij en toen ik dit aan het maken was bedacht ik me dat deze manier van een avocado ontpitten een fijne manier is. Ik heb dat in een ver verleden op de tv iemand zien doen, uitgeprobeerd en sindsdien heb ik hem in mijn ‘repertoire ‘. Bij deze methode halveert u de avocado en met een scherp koksmes [klein of groot maakt niet uit, wat u het fijnste in de hand vindt liggen], slaat u op de pit. Dit doet u op een manier waarbij het mes voor een deel vast komt te zitten in de pit. U draait het mes een slag en hopla: pit eruit.

Kunt u zich verder concentreren op het maken van een lekkere Margarita, voor erbij!

Voor mij is kaneel onlosmakelijk verbonden met de herfst. De geur die een kaneelstokje geeft aan stoofpeertjes en appelmoes is voor mij verbonden aan dit seizoen. En toch heb ik hier een recept die het hele jaar door zich goed laat smaken: kaneelbonbons.

Verwarm 100 ml slagroom met 25 gram [room]boter, tot net tegen de kook aan. Haal de pan van het vuur en roer er 200 gram pure chocoladetablets door, liefst met een cacaopercentage van boven de 65%. Zijn er alleen repen chocolade in huis, dan kunt u deze raspen en dat er doorheen roeren. Voeg een theelepel kaneelpoeder er doorheen. Alles goed vermengen tot er een glad, glanzend mengsel is ontstaan. Dan moet dit afgekoeld worden en ik doe dit in een langwerpig diepvriesbakje waar ik plastic folie strak heb ingedaan. Glad strijken en laten opstijven in de koelkast. Zodra dit gebeurd is [check even met uw vinger] kiep ik het blok op een snijblok en snijd ik er rechthoekjes van. Deze wentel ik in een mengsel van witte basterdsuiker met kaneel en bewaar ik op een schaal met bakpapier.

In dit seizoen serveer ik dit met een mok glühwein!

Wij hebben in onze siertuin een walnotenboom staan. Deze staat er nu 5 jaar, het was een krijgertje [heel fijn] en dit jaar zaten er voor het eerst noten aan. Nou ja aan?! Er lagen er dit jaar voor het eerst noten onder. Nu vertelde me iemand wiens broer veel notenbomen had [hoe fijn], dat de boom dit vanzelf doet om zo ruimte in de boom te maken voor de goede noten en dat er geen ziekte of zoiets in de boom zat. Dat dacht ik namelijk. Bij het door ons gegeven feestje kwam een vriendin van mij aan met een kratje vol met walnoten en valappels [erg fijn]. En een tante van mijn man [mijn kinderen noemen haar Tante Appel] hebben we maandag 5 soorten appels gehaald en een mand vol met walnoten. Lekker zelf plukken en rapen [superfijn].

Voordat ik dit stukje ging maken keek ik rond in de kamer en op de [fijne] vloerverwarming liggen de noten te drogen. Ik zucht en denk hoe fijn het toch is om zulke adresjes te hebben!

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik heb al zin in boerenkool. Wij redden ons prima hoor met de steeltjesstamppot, de andijviestamppot en de spruitjesstamppot en wellicht heeft u nog meer variaties, maar het is pas koud als het boerenkooltijd is vind ik. De jongens hebben deze week al handschoenen aangehad en de dunne stofbroekjes hebben plaatsgemaakt voor col T-shirts. Ze vonden het koud. Nou is het standaardantwoord van hun vader ‘waar de ijsberen wonen, daar is het pas koud’, maar de handschoenen gingen aan.

We hebben in onze moestuin boerenkool staan, maar de jongens ook. Het gekke is dat die bij de jongens veel mooier staan dan die bij ons. Gek hè. Hetzelfde tijdstip voorgekweekt, erin gezet, water gegeven. Identieke benadering, maar er zit een groot verschil in kleur en grootte. Hoe dan ook, wij hebben deze winter boerenkool. Lekker, maar het mag eerst wat kouder worden! Laten de jongens het maar niet horen…