Tuin

Restjes

Een aspect van de moestuin wat ik ook leuk vindt aan het onderhouden en werken in een moestuin, is dat je bijna tot niks weggooit. Ik heb vandaag bijvoorbeeld een mix aan groente nodig voor in een miegerecht. Je kunt een zakje in de supermarkt kopen en daar zijn tegenwoordig veel varianten in et verkrijgen, maar ik maak dat dan van de groenten uit de moestuin. Het is dan niet altijd een mix die past zoals in de winkel, want je hebt oosterse, Italiaanse, Mexicaanse etc.. Ik snij nu stukjes wortel van een wortel wat er nog is, een prei [ook het groene gedeelte], een stuk courgette en een ui. En dan lijkt het of er niet meer veel te oogsten valt in de moestuin, maar zo’n mixje sprokkel ik altijd wel bij elkaar.

Morgen doe ik dit weer en dan eten we lasagne. Mijn groentemix is dan dezelfde. En is niet oosters of Italiaans te noemen, maar mondiaal. Kan toch lekker ook!

Tuin

Een mee-eter

Ik heb een foto opgezocht van een paar wortels. Wortels die we toen nog wel hadden. U denkt misschien hoezo? Er zullen nu toch wel winterwortels zijn. En ja, die winterwortels hebben we ook…… hadden we ook. We hebben een mee-eter in de moestuin zitten. Het is Bob de Bouwer [eigenlijk graver] en een culinaire gast in één. De mol, want daar gaat het in dit geval om, heeft een mooie gang onder de wortels gegraven. Die geeft hem of haar toegang tot een mooi aangelegd veld met wortels. Zo op het eerste oog zie je er niks aan, het loof staat fier overeind. Maar zodra je de wortel wilt oogsten, heb je het loof in je hand en de wortel is opgegeten.

We kunnen dan alleen maar zeggen “gelukkig hebben we de foto’s nog”!

Tuin

Moestuin anno 13 december

Heb gisteren in de moestuin gewerkt omdat we nog niet helemaal ‘winterklaar’ zijn. Zolang het niet vriest kun je toch altijd nog het één en ander doen. Vinden wij tenminste. Ik heb een gedeelte onkruidvrij gemaakt zodat er deze week mest op kan. Niet op elk gedeelte komt mest, omdat sommige gewassen dat dan weer niet fijn vinden. Het is toch nog altijd een heel gepuzzel, maar dat gedeelte verzorgt mijn man. Wanneer ik die kale moestuin zo zag moest ik denken aan dit moestuinseizoen en kan ik niet anders zeggen dan dat we een prima seizoen achter de rug hebben. Het was vrij onvoorspelbaar weer en daar heb je je dan bij aan te passen. Ook nu nog valt er toch van alles te oogsten.

Ook al kwam ik gisteren niet verder dan onkruid!

Keuken

Amandelstaafjes

Mocht er nog een sprankje Sinterklaasgevoel over zijn dat gespaard is gebleven door al het Kerstgeweld, dan is dit een heel simpel en lekker tussendoortje. Niet qua calorieën, maar meer in de zin van het tijdstip waarop men het eet. Het fijnst en het best is het wanneer u het bladerdeeg en de amandelspijs zelf maakt, maar ik geef u nu de ‘er staatplotselingvisitevoordedeur’ versie.

Dan neemt u een pakje bladerdeeg uit de vriezer van de supermarkt die u al in uw eigen vriezer had liggen voor een dergelijk moment. Ik vind de roombotervariant van Koopman niet fijn en lekker, maar dat terzijde. Amandelspijs is in de keukenmachine snel te maken, maar zo’n kant en klaar brok kan ook. Nood breekt wet.

Even fijnkneden met een losgeklopt ei en vullen maar. Iets van dit ei achterhouden om de staafjes te bestrijken. In de tijd dat u koffie zet, laat u de plakken bladerdeeg ontdooien en de oven voorverwarmen [200 graden]. In de tijd dat de koffie doorloopt, maakt u de spijs en vult u de staafjes. Eventjes dichtplakken met een beetje water, amandeltjes erop, beetje eiwit en in 15 minuten hebt u wat lekkers en warms op tafel staan.

Wedden dat deze visite vaker onverwachts voor de deur staat!

Tuin

Winterdag

Het is weer tijd voor de diverse kerstmarkten en ook in Ruurlo is zo’n evenement. Het heet hier bij ons alleen Reurlse winterdag. Het was verre van winter, maar geen haan die daar naar kraait. Het is tenslotte niet anders. Ik mocht mijn producten presenteren en het was officieel de eerste echte kick off dag van het Reurlse rondje [chocolaatje]. En waar en wanneer kan dat beter dan op een Reurlse winterdag. Mensen mochten proeven, ook van de verschillende jams die ik had meegenomen en de reacties waren positief. Gelukkig. Het is toch een gevoel van examen doen. En zoals ik al eerder heb geschreven is het werk in de [moet]tuin best hard werken en wanneer het dan gewaardeerd wordt is dat toch heel fijn.

De jongens kwamen ook nog even kijken en zien dan gelijk dat ook hun harde werken wordt beloond. Het was al qua temperatuur een warme dag, maar toen de jongens zo trots keken, werd het in mijn hart alleen maar warmer. En dat op een Reurlse winterdag!

Tuin

Cirkel weer rond

De Halloweenpompoenen staan nog steeds bij ons op het terras. Ze zagen er nog steeds niet onaardig uit. Kwam waarschijnlijk vanwege de strenge vorst, ze zijn gewoon geconserveerd. Op een natuurlijke manier. Maar nu de vorst is opgehouden zakken ze al rottende een beetje in elkaar. Er zit aan de binnenkant behoorlijk wat schimmel, maar een kniesoor die daar op let.

Toch was ik van plan om ze in de container te gooien. Totdat mijn oog viel op een roodborstje. Die zat steeds op wat as en houtafval van de vuurplaats. Hipte wat heen en weer en kwam steeds bij de pompoenen uit. Ik heb even zitten kijken en toen zag ik dat hij met zijn snaveltje steeds stukjes pompoen pikte uit de neus van een pompoen. Vind ik leuk en dan is voor mij de cirkel weer rond en weer een reden waarom ik de natuur zo mooi vind.

Tuin

Supermarkt

Ik sprak vandaag met de eigenaar van een supermarkt in Ruurlo. Ze vieren zondag het 20-jarig bestaan van het bedrijf. Dat is met een inwonersaantal van rond de 7.000 behoorlijk knap, zeker als je daarbij bedenkt dat er in ons dorp nog 2 supermarkten zijn. Na de gebruikelijke felicitaties kregen we het over het aantal producten in zo’n supermarkt. In een ver verleden zijn mijn man en ik op wintersport naar Zweden geweest en daar had je een hele kleine supermarkt. Wat me daar van bijgebleven is dat ze qua boter het zeer overzichtelijk hadden. Er was roomboter, margarine, bakboter en olijfolie. Van elke soort ook maar 1. Er paste gewoon ook niet meer in de winkel. En zo was het met heel veel producten. Ik vond het geweldig, totaal geen keuzestress. Kijk je bij ons in het schap met boterproducten, dan weet je gewoon niet wat en hoeveel er staat. En wat ik dan zo erg vind is dat wanneer jouw product er door omstandigheden niet is, dan zeg ik ook, hè is het er niet?! Nu gaf die eigenaar van de supermarkt aan dat hij uit 460.000 artikelen een keuze kan maken welke hij wel of niet opneemt in zijn assortiment. Niet normaal, we zijn echt een beetje doorgeslagen.
Een moestuin is wat dat betreft ook prima. Je eet wat er rijp is. En soms kun je geen boon meer zien omdat de oogst zo goed was en de andere keer is het sprokkelen om een rode biet in de pan te krijgen.

Totaal geen keuzestress, heerlijk!

Tuin

Tips voor volgend jaar

Oké, beetje aan de late kant, maar wellicht bruikbaar voor het volgende Sinterklaasfeest. Hoewel gevulde speculaas eigenlijk het hele jaar door goed smaakt. Maar ook ik bak het alleen in december, vandaar dat ik denk dat u deze tips maar moet bewaren voor in 2017. En als u de tips al kent, dan hoeft u ze helemaal niet te bewaren.

Ik vind gevulde speculaas goed gelukt wanneer het lekker knapperig smaakt. Het valt en staat natuurlijk ook met mooie amandelspijs, maar in deze column treft u geen recept aan. Wanneer ik een krokante gevulde speculaas wil bakken dan bak ik eerst de 2 helften alleen in de oven en pas daarna doe ik er de amandelspijs tussen. Dat geeft een knapperige kruidige hap en dan het zacht zoete van de spijs.

In het deeg van de speculaas doe ik ook geen koek-en speculaaskruiden, maar alleen speculaaskruiden. Vind ik net iets pittiger. De laatste tip is dat ik voor de 2e baktijd de bovenkant insmeer met losgeklopt ei. Zo kan ik via de amandelen beter zien of de speculaas klaar is.

Zijn de amandelen goudbruin, dan is het baksel ook goed!

Keuken

Kokos taart

Met zulk weer brengt een kokostaartje een tropische ‘vibe’ met zich mee. Hoewel ik dit prima weer vind. Lekker koud en toch een heerlijk zonnetje.

Voor het deeg: 125 gr. zachte boter romig mixen en er 125 gr. suiker, 7 gr. vanillesuiker, 4 eidooiers [kamertemperatuur] en beetje zout er doorheen doen. Dan 100 gr. bloem, tl bakpoeder, 60 gr kokosrasp [licht geroosterd] er door roeren. De 4 eiwitten stijfkloppen en er rustig doorheen spatelen. Deeg in springvorm van circa 28 cm doen en op het rooster in een voorverwarmde oven van 175 graden 30 minuten goudbruin bakken. Goed laten afkoelen en 1 keer doormidden snijden.

Vulling: de onderste bodem bestrijken met aardbeien of frambozenjam. 250 dl slagroom stijfkloppen met 7 gr. vanillesuiker en 1 zakje slagroomversteviger. Een deel over de jam uitsmeren en de bovenste helft van de taart er weer opdoen. Dan de rest van de taart mooi glad bestrijken met de rest van de slagroom. Bestrooien met 40-50 gr. kokosrasp en eventueel met gezeefde poedersuiker bestrooien.

Een stukje zon op uw bord!

Keuken

Hertenragout

U zou het niet zeggen, maar hier ziet u de beginfase van het ontstaan van een hertenragout. Hoe simpel kan een zijn, een pasteibakje met wat ragout. Nou, de pasteibakjes waren in eerste instantie mislukt, en de smaak van de bouillon liet een beetje op zich wachten en door de grote hoeveelheid deed de roux er een tijdje over om gaar te worden. Nu had ik vooraf al ontbijtkoek gebakken, voor er in, maar die was al bijna opgegeten. Ik heb er pompoen op zuur bij geserveerd en cranberriecompote, salade en gepofte kastanjes van de vuurplaats. Men vond het lekker, gelukkig.

En dan is de puinzooi in de heeeeele keuken gauw vergeten!